13 Mayıs 2015 Çarşamba

Karmaşa

Çıldıran bunca insan içinde, bu karmaşanın içinde küçük bir adamın ne şansı var ki yaşam uğruna? Ne şansı var acaba küçücük bir zihnin bunca kötülüğün içinde a dostlar söyleyin bana? Yanan bir ormanda küçücük tek bir ağacın kurtulma şansı sizce nedir? Yoktur değil mi? Bir mucize olmaz ise yoktur evet. Böyle mucizelerde her gün karşısına çıkmaz o adamın, bir kere çıkar ve gider. Gittiğinde ise bir daha da karşısına çıkmaz. Mucize bitmiştir, adam düştü...

Adam yaşamaya kalkıştı bu karmaşa içinde, toprağa düştü yüzü adamın. Kalktı tekrar, tutundu zarif bir dala ama bıraktı. Kırmaktan korktu onu ve bıraktı. Kendi çabasıyla kalktı ayağa. Sonra Sağlam görünümlü bir dala tutunarak iyice ayağa kalkmaya çalıştı ki ne olsun? O dal kırıldı ve adam tekrar yüzünü toprağa gömdü. Adam yine düştü...

Adam hiç olmadığı kadar acı çekti, acıyı kardeş belledi bu andan sonra. Acıdan güç almayı öğrendi ve acıyla bir bütün oldu. Artık o yıkılmaz bir duvardı. Onun duvarını balyoz ne kadar kuvvetli olursa olsun yıkamazdı artık. Ama özel bir balyoz vardı, o balyoz vurdu, duvar yıkıldı. Adam yine düştü...

Adam aldı duvarın parçalarını, harcının içine acıyı koydu, üstüne öfkeyi ve nefreti koydu bu sefer farklı olarak. Adam duvarını yeni baştan yaptı, tüm dalları korkmadan kırdı ve ayağa kalktı. Adam tam artık bitti derken, ayağı farklı bir dala takıldı yerde. Adam yine düştü...

Adamın kaderi düşmekti belki de?...

Ama adam her düştüğünde kalkmasını bildi, her düştüğünde daha güçlü kalktı adam. Hiç yorulmadı bu karmaşanın içinde. Düştü ve daha güçlü kalktı. Yine, yine, yine ve yine düştü ama her seferinde bir öncekinden daha hızlı kalkmayı öğrendi. Adam artık yenilmezdi...


0 yorum:

Yorum Gönder

feedburner facebook twitter youtube google+ feedburner
feedburner